Suède
Uit Leder-info.nl
| Regel 59: | Regel 59: | ||
''Aan de nerfzijde geslepen leer (Nubuck)'' | ''Aan de nerfzijde geslepen leer (Nubuck)'' | ||
</p> | </p> | ||
| + | <br> | ||
| + | |||
| + | == Wild leer == | ||
| + | |||
| + | Wild leer is de verzamelnaam voor leer van dieren die in het wild leven (bijv. herten, rendieren, kangoeroes, antilopen, elanden, buffels, geiten). Wild leer is niet zo gebruikelijk omdat deze in vergelijking met runderen, geiten, schapen en varkens niet in grote aantallen geslacht worden. Daardoor is de bruikbare hoeveelheid huiden niet zo hoog als bij fokdieren. Daarnaast hebben wilde dieren vaker huidziekten, insectenbeten of letsel. | ||
| + | |||
| + | Naast dat het naar het diersoort verwijst, staat het begrip wild leer ook voor een geruwd oppervlak. Een glad kangoeroeleren motorfiets combinatie | ||
| + | , noch een meubelstuk van buffel leer wordt wild leer genoemd. | ||
| + | |||
| + | In de volksmond wordt de term wild leer voor alle soorten ruw leer gebruikt, ongeacht of het leer van een in het wild levend dier af komt of van een rund, schaap of varken. Daarbij wordt met ruw leer hoofdzakelijk het ruw leer van schoenen, tassen en bekleding genoemd. Bij leren bekledingen krijgen de termen verlours leer en nubuck de voorkeur. | ||
| + | |||
| + | Wie het precies weten wil moet daarom in elk geval altijd goed vragen wat er bedoeld wordt met wild leer. | ||
<br> | <br> | ||
Versie van 14 nov 2014 om 11:57
Inhoud |
Ruw leer
Ruw leer is de verzamelnaam voor al het leer met veloursachtige oppervlakken. Het is een oppervlak gesneden leer met een min of meer fluwelen oppervlak. De voordelen zijn dat ruw leer een aangenaam warm gevoel en een mooie structuur heeft. Onder ruw leer valt onder andere:
Leer ontstaan na het splitten van een huid, de vleeszijde, een fluweelachtig oppervlak.
Een stevig, aan de nerfzijde geslepen kalfs- of rundleer, met een fluweelachtig oppervlak.
Ook het naar buiten verwerkte, ongeschikte achterzijde van glad leer, lamsvellen of koevellen staat bekend als ruw leder.
Nubuck leer (links) heeft een kleinere pool dan velours leer (rechts).
Aan de nerfzijde geslepen leer (Nubuck)
Wild leer
Wild leer is de verzamelnaam voor leer van dieren die in het wild leven (bijv. herten, rendieren, kangoeroes, antilopen, elanden, buffels, geiten). Wild leer is niet zo gebruikelijk omdat deze in vergelijking met runderen, geiten, schapen en varkens niet in grote aantallen geslacht worden. Daardoor is de bruikbare hoeveelheid huiden niet zo hoog als bij fokdieren. Daarnaast hebben wilde dieren vaker huidziekten, insectenbeten of letsel.
Naast dat het naar het diersoort verwijst, staat het begrip wild leer ook voor een geruwd oppervlak. Een glad kangoeroeleren motorfiets combinatie , noch een meubelstuk van buffel leer wordt wild leer genoemd.
In de volksmond wordt de term wild leer voor alle soorten ruw leer gebruikt, ongeacht of het leer van een in het wild levend dier af komt of van een rund, schaap of varken. Daarbij wordt met ruw leer hoofdzakelijk het ruw leer van schoenen, tassen en bekleding genoemd. Bij leren bekledingen krijgen de termen verlours leer en nubuck de voorkeur.
Wie het precies weten wil moet daarom in elk geval altijd goed vragen wat er bedoeld wordt met wild leer.
Ruw leer
Ruw leer is de verzamelnaam voor al het leer met veloursachtige oppervlakken. Het is een oppervlak gesneden leer met een min of meer fluwelen oppervlak. De voordelen zijn dat ruw leer een aangenaam warm gevoel en een mooie structuur heeft. Onder ruw leer valt onder andere:
Leer ontstaan na het splitten van een huid, de vleeszijde, een fluweelachtig oppervlak.
Een stevig, aan de nerfzijde geslepen kalfs- of rundleer, met een fluweelachtig oppervlak.
Ook het naar buiten verwerkte, ongeschikte achterzijde van glad leer, lamsvellen of koevellen staat bekend als ruw leder.
Nubuck leer (links) heeft een kleinere pool dan velours leer (rechts).
Aan de nerfzijde geslepen leer (Nubuck)
Wild leer
Wild leer is de verzamelnaam voor leer van dieren die in het wild leven (bijv. herten, rendieren, kangoeroes, antilopen, elanden, buffels, geiten). Wild leer is niet zo gebruikelijk omdat deze in vergelijking met runderen, geiten, schapen en varkens niet in grote aantallen geslacht worden. Daardoor is de bruikbare hoeveelheid huiden niet zo hoog als bij fokdieren. Daarnaast hebben wilde dieren vaker huidziekten, insectenbeten of letsel.
Naast dat het naar het diersoort verwijst, staat het begrip wild leer ook voor een geruwd oppervlak. Een glad kangoeroeleren motorfiets combinatie , noch een meubelstuk van buffel leer wordt wild leer genoemd.
In de volksmond wordt de term wild leer voor alle soorten ruw leer gebruikt, ongeacht of het leer van een in het wild levend dier af komt of van een rund, schaap of varken. Daarbij wordt met ruw leer hoofdzakelijk het ruw leer van schoenen, tassen en bekleding genoemd. Bij leren bekledingen krijgen de termen verlours leer en nubuck de voorkeur.
Wie het precies weten wil moet daarom in elk geval altijd goed vragen wat er bedoeld wordt met wild leer.
Nubuck leer
Zoals gezegd, nubuck leer is een aan de (gladde) nerfzijde geslepen leer. Dit betekent dat het gladde oppervlak van het leder zo sterk opgeruwd wordt dat er een fluwelen oppervlak wordt verkregen. Het leer wordt zeer zacht en het ademend vermogen neemt toe. Het nadeel van dit oppervlak is dat de gevoeligheid voor vlekken aanzienlijk toeneemt. Ook de UV-bestendigheid wordt aanzienlijk verminderd, hierdoor vervaagt Nubuck gemakkelijk.
Voor nubuck wordt voornamelijk kalfs- en rundleer gebruikt, maar ook geiten-, lams- of hertenleer worden verwerkt tot nubuck. Nubuck leer wordt gebruikt in gestoffeerde meubels, handtassen, kleding en schoeisel. Heel zelden wordt het ook in een autointerieur verwerkt zoals de BMW Z1 of in een Maybach.
De term "nubuck" komt waarschijnlijk van het Engelse "Buckskin" wat hertenhuid betekent. Door de koeienhuid te slijpen vkrijgt het een vergelijkbare look, zodat het de "new buck" werd genoemd. Dit werd uiteindelijk ingekort tot "nubuck".
In de meubelindustrie was gestempeld nubuck leer in de jaren '80 en '90 wijd verspreid. Er werd dan in het leer een patroon gedrukt.
Veloursleder
Als Veloursleder werden zwei Sorten von Leder bezeichnet, zum einen die nach unten weg gespaltene, beidseitig velourige Oberfläche einer Lederhaut (auch Fleischspalt genannt) und die nach oben verarbeitete, unbeschichtete Rückseite einer Lederhaut. Im Gegensatz zum sehr samtigen Nubuk ist das Veloursleder deutlich aufgerauter. Im englischen Sprachraum wird dieses Leder als "Suede" bezeichnet.
Am häufigsten taucht Veloursleder im Haushalt bei Turnschuhen auf, aber auch bei Arbeitshandschuhen. In beiden Fällen spielen die Schutzfunktion und die starke Atmungsaktivität dieser Lederart eine Rolle. Veloursleder ist sehr offenporig, und Schweiß kann daher sehr gut hindurch wandern. Da Hände und Füße besonders schnell schwitzen, spielt dieser Vorteil eine große Rolle. Veloursleder ist aber auf diesen klein vernähten Flächen angebracht, um Füße oder Hände vor Verletzungen zu schützen.
"Veloursleder" taucht in der Literatur mit der Schreibweise mit und ohne "s" auf. Traditionell verwenden die Ledertechniker und Gerbereien die Schreibweise ohne "s". Daher wird in der Leder- und Gerbereiliteratur "Veloursleder" stets "Velourleder" geschrieben. Korrekt laut Duden ist aber nur die Schreibweise mit dem "s".
Weitere Informationen zur Schreibweise finden Sie in der Lederpedia des Lederinstituts Gerberschule Reutlingen.
Weitere Informationen im Web
- Lederzentrum: Pflegehinweise für alte und neue Rauleder (Nubuk, Velours)
- Lederzentrum: Die Handhabung von geprägten Nubukledern
- Lederarten
Veloursleder
Als Veloursleder werden zwei Sorten von Leder bezeichnet, zum einen die nach unten weg gespaltene, beidseitig velourige Oberfläche einer Lederhaut (auch Fleischspalt genannt) und die nach oben verarbeitete, unbeschichtete Rückseite einer Lederhaut. Im Gegensatz zum sehr samtigen Nubuk ist das Veloursleder deutlich aufgerauter. Im englischen Sprachraum wird dieses Leder als "Suede" bezeichnet.
Am häufigsten taucht Veloursleder im Haushalt bei Turnschuhen auf, aber auch bei Arbeitshandschuhen. In beiden Fällen spielen die Schutzfunktion und die starke Atmungsaktivität dieser Lederart eine Rolle. Veloursleder ist sehr offenporig, und Schweiß kann daher sehr gut hindurch wandern. Da Hände und Füße besonders schnell schwitzen, spielt dieser Vorteil eine große Rolle. Veloursleder ist aber auf diesen klein vernähten Flächen angebracht, um Füße oder Hände vor Verletzungen zu schützen.
"Veloursleder" taucht in der Literatur mit der Schreibweise mit und ohne "s" auf. Traditionell verwenden die Ledertechniker und Gerbereien die Schreibweise ohne "s". Daher wird in der Leder- und Gerbereiliteratur "Veloursleder" stets "Velourleder" geschrieben. Korrekt laut Duden ist aber nur die Schreibweise mit dem "s".
Weitere Informationen zur Schreibweise finden Sie in der Lederpedia des Lederinstituts Gerberschule Reutlingen.
